چند سالی هست که برای عقب نموندن از قافله، بازیِ تخته نرد رو به همه ی وقایع جهان وابسته می‌بینم.

با اوج گرفتن نرخ ارز یک جور بازی میکنم و با پایین رفتنش یک جور دیگه. یا مثلا بحران خاورمیانه رو عامل اصلی باخت هام می‌بینم و توافق هسته‌ای رو علتِ جفت شش اومدن تاس‌ها.

به خودم اطمینان می‌دم که با بهتر بازی کردن نقش مهمی در سرنوشت جهان ایفا میکنم...

می‌خندی؟

اینکه حرفهام برات خنده داره واسه اینه که حس خنثی بودن رو هنوز درک نکردی. بد حالیه که ببینی نه هیچ بخشی از جهان روی تو موثره نه تو روی هیچ بخشی از جهان.

همیشه چای برایم فراتر از یک نوشیدنی ساده بوده! چای بهانه‌ ایست برای هم صحبت شدن با کسی.چای میتواند واحد اندازه گیریه رفاقت و صمیمیت باشد! هرچقدر چای یخ کند نشان میدهد چقدر حرف دارید برای گفتن ...ا کنون دلم چای میخواهد… قند پهلو! با یک رفیق ناب که چای را به چای ببندیم و تاس را به تاس و گاهی استکان را سر بکشیم و بگوییم بازهم یخ کرد!چای را جدی بگیرید! روزی دلتنگ این بهانه ی کوچک خواهید شد.

 یکی از خوبی های تخته نرد اینه که برخلاف یک شطرنج باز هیچ نردبازی بچه مثبت نیست !

نرد زندگیست .همانجا که یاد میگیری ببازی و بلند شی کافیست بلند شوی تا جفت هایت را دانه دانه در تاسهایت بیابی

توجه توجه : جفت یعنی خطر ۴ بار اشتباه بازی کردن ..! 

این رفیقامون خیلی سنگین بستن ! یه طرف نقد یه طرف کارت

ای مژده ئی دیدار تو چون عید مبارک
فردوس بچشمی که ترا دید مبارک

جان دادم و خاک سر کوی تو نگشتم
بخت اینقدر از من نپسندید مبارک

در نرد وفا برد همین باختنی بود
منحوس حریفی که نفهمید مبارک

شعری از :  میرزا عبدالقادر بیدل دهلوی

 این کافه رستوران در نبش میدان فردوسی قرار داشت که اکنون به‎جای بخشی از آن «داروخانه ورامین» و به‎جای بخش دیگری از آن، مغازه «‎آوری» قرار دارد.«پرنده آبی» کافه رستورانی محقر، بدون هیچ زینت و زیور و منظره چشمگیری بوده که پاتوق دکتر روح بخش بوده است. غذا‎های این رستوران چندان گران نبوده و بیشتر مشتریان آن را شماری ارمنی و تعدادی مسلمان تشکیل می‎دادند. صادق هدایت در پاییز و زمستان که گه گاه به «پرنده آبی» می‎رفت، در آن‎جا تخته نرد هم بازی می‎کرد.